۱۳۸۷ فروردین ۲۲, پنجشنبه

شعر از:حافظ

حافظ شیرازی
همای اوج سعادت بدام ماافتد
اگرتراگذری برمقام ما افتد
حباب واربراندازم ازنشاط کلاه
اگرزروی توعکسی بجام ماافتد
ببارگاه توچون باد را نباشد بار
کی اتفاق مجال پیام ما افتد
چوجان فدای لبت شد خیال می بستم
که قطرۀ ززلالت بکام ما افتد
خیال زلف توگفتا که جان وسیله ساز
کزین شکارفراوان بدام ما افتاد
بنا امیدی ازین درمرووبزن فالی
بودکه قرعۀ دولت بنام ما افتد
شبی که ماه مرادازافق شود طالع
بود که پرتو نوری ببام ما افتد
زخاک کوی توهردم که دم زند حافظ
نسیم گلشن جان درمشام ما افتد

هیچ نظری موجود نیست: