آسمان
نغمۀ خاطرنوازمرغ شب
کاروان ماه راهمراه بود
نیمه شبها آسمان راعالمیست
آه اگراین آسمان بی ماه بود
نیمه شب ابری به پهنای سپهر
میرسد ازراه ومیتازد بماه
جغد می خندد بروی کاج پیر
شاعری میماندوشامی سیاه
دردل تاریک این شبهای سرد
ای امید نا امیدیهای من
برق چشمان توهمچون آفتاب
میدرخشد بررخ فردای من.
۱۳۸۷ مرداد ۲۱, دوشنبه
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر