از: خواجه عبدالله انصاری

رباعی
مست توام ازجرعه وجام آزادم
مرغ توام ازدانه ودام آزادم
مقصود من ازکعبه وبتخانه توئی
ورنه من ازین هردومقام آزادم
الهی! آنراکه خواهی آب درجوی اوروانست وآنراکه نخواهی چه درمانست.
الهی! دُرّ اصطفا دردامن آدم توریختی وگردعصیان برفرق ابلیس توبیختی
واین دوجنس مخالف باهم توآمیختی ازروی ادب ما بدکردیم برمامگیرکه
درحقیقت توفتنه انگیختی.
الهی! روزگاری ترامیجستم وخودرامییافتم اکنون خودرامیجویم ترامی یابم.
دردیده عیان توبودی ومن غافل
درسینه نهان توبودی ومن غافل
ازجمله جهان تراعیان میجُستم
خود جمله جهان توبودی ومن غافل.