۱۳۸۷ مرداد ۱۷, پنجشنبه

از:دکترعلی شریعتی

خداوندا من درکلبه ی فقیرانه ی خودچیزی دارم که تودرعرش کبریاییت نداری !!
زیرا من چون توئی دارم وتو چون خودی نداری.

*****************************
دانی اززندگی چه می خواهم
من توباشم......تو.....پای تا سرتو
زندگی گرهزارباره بود
باردیگرتو......باردیگرتو
آری آغازدوست داشتن است
گرچه پایان راه نا پیداست من به پایان دگر نیندیشم
که همین دوست داشتن زیباست.

هیچ نظری موجود نیست: