دوبیتی از:ناسناس

دورازتودیشب پیکرآزرده جانم
هرلحظه ازدردی گران بیتاب میشد
تب میدویدازهرطرف دراستخوانم
شمع وجودم ازلهیبش آب میشد
درگیرودارخاطرات تلخ وشیرین
چشمم بیادت همچنان بیدارمیماند
لب هابه سختی گاهگاه ازبهرتسکین
آهسته نامت رابگوشم بازمیخواند.