از:گلستان سعدی
ده آدمی برسرسفره ای بخورندودوسگ برمرداری باهم بسرنبرند
حریص باجهانی گرسنه است وقانع به نانی سیرحکما گفته اند:
توانگری به قناعت به ازتوانگری به بضاعت
روده تنگ به یک نان تهی پرگردد
نعمت روی زمین پرنکنددیدۀ تنگ
که شهوت آتشست ازوی بپرهیز
بخودآتش دوزخ مکن تیز
ده آدمی برسرسفره ای بخورندودوسگ برمرداری باهم بسرنبرند
حریص باجهانی گرسنه است وقانع به نانی سیرحکما گفته اند:
توانگری به قناعت به ازتوانگری به بضاعت
روده تنگ به یک نان تهی پرگردد
نعمت روی زمین پرنکنددیدۀ تنگ
که شهوت آتشست ازوی بپرهیز
بخودآتش دوزخ مکن تیز
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر