۱۳۸۷ خرداد ۷, سه‌شنبه

ازخودرمیده رهی معیری

ازخودرمیده
رهی معیری
چوگل زدست توجیب دریده ای دارم
چولاله دامن درخون کشیده ای دارم
به حفظ جان بلا دیده سعی من بیجاست
که پاس خرمن آفت رسیده ای دارم
زسردمهری آن گل چوبرگهای خزان
رخ شکسته ورنگ پریده ای دارم
نسیم عشق کجابشکفد بهارمرا؟
که همچولاله دل داغدیده ای دارم
مرازمردم نااهل چشم مردمی است
امیدمیوه زشاخ بریده ای دارم
کجاست عشق جگرسوزاضطراب انگیز؟
کخ من به سینه دل آرمیده ای دارم
صفاوگرمی جانم ازآن بودکه چوشمع
شرارآهی وخوناب دیده ای دارم
مراچگونه بودتاب آشنائی خلق؟
که چون رهی دل ازخودرمیده ای دارم

هیچ نظری موجود نیست: