ایکاش بشوید تن رسوای تراچشمه خورشید
ایکاش که درمزرعۀ سینۀ توخاربروید
ایکاش برقصدتن عریان تودرآتش مسموم
ایکاش لب تلخ تورابوسۀ ابلیس بشوید
ایکاش که درگورگلوی توگل خنده بخشکد
ایکاش ازچشمه چشمت بهرشب اشک بجوشد
ایکاش طلسم شب گیسوی ترا روزبدوزد
ایکاش که زهرلب سوزان تراماربنوشد
ایکاش درآغوش عطش دارهم آغوش بخشکی
ایکاش که معشوق بچشمان توخنجربنشاند
ایکاش که فریاد ترا شیهۀ طوفان برباید
ایکاش بلبهای توداغ لب بیگانه بماند
ایکاش بپیچد بفریبنده تنت پیچک شلاق
ایکاش که گیسوی تودرآغوش صدفتنه بسوزد
ایکاش تماشاچی افسون زده مرگ توباشم
ایکاش که چاک کفنت را زن همسایه بدوزد
ایکاش که تابوت توبردوش دوبد مست برقصد
ایکاش کفن برتن بیچارۀ توتا سینه بلغزد
ایکاش ببوسد لب خونین تراگورکن پیر
ایکاش که پستان توبرسنگ یخ گوربلرزد
ایکاش بمیری ...................
۱۳۸۷ مهر ۱۴, یکشنبه
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر